در قبرستان برلین همیشه آرامش خاصی حاکم است.گویی همه مردگان به زیر خاک رفته و در آنجا در آرامشی ابدی فرو رفته اند.قبرستان هایی آرام.قبر ها با فاصله حداقل یک متر از هم قرار گرفته اند.بر سر همه آنها صلیبی است.قبر انسان های پولدار صلیبی بزرگتر و از جنس بهتر دارد و دور قبرشان هم سنگ چینی کرده اند.اما فقیرهابه حداقل امکانات بسنده کرده اند و شکل قبرشان ساده تر است.اما هیچ کس نمی داند آن زیر چه خبر است.آیا مردگان آرامش دارند؟حال آنها آن زیر چگونه است؟ در طول این سفر چه دیده اند و چه ها خواهند دید؟
اگر چه اینجا خیلی ادعا می کنند که از کشور ما ۵۰-۶۰ سال متمدن تر اند.اما همواره مردم اینجا دل به خرافات و چیزهای کذبی که راهبان مسیحیت از جهان دیگر می گویند بسته اند.
اما حال این است که در اسلام مرگ و مردن پنجره ای از نیستی و پوچی نیست بلکه پنجره ای از حقیقت و جدای از آن چیزی است که در مسیحیت و یا یهودیت وجود دارد.
از عنوان مطلب و این عکس فکر نکنید که ما از دنیایی دیگر حرف خواهیم زد.عزیزان من, مردگان غافلان واقعی ما هستیم.منظور از دنیای مردگان دنیای خود ماست.زندگان واقعی کسانی اند که رفته اند و با حقیقت وجود و هستی مواجه شده اند.کسانی که خانه شان یا بهشت عقل و عدالت و انسانیت است و یا آتش به وجود آمده از ظلم و جاهلیت و بی بند وباری آن ها است.
دنیای ما مردگان دنیای جهل از حقیقت ها وانکار راحت آنها است.پس دوستان بیایید از دنیای مردگان راهی برای دنیای زنده ها و حقیقت یافته ها در ست کنیم.