فرناندو تورس (Fernando Torres)

 

فرناندو خوزه تورس سانز (به اسپانیایی: Fernando José Torres Sanz) زادهٔ ۲۰ مارس ۱۹۸۴ در شهری در نزدیکی مادرید است. او هم اکنون بازیکن لیورپول و تیم ملی فوتبال اسپانیا است.

 

 

زندگی و حرفه

پدربزرگ او تعصبی به فوتبال نداشت اما از طرفداران باشگاه فوتبال آتلتیکو مادرید بود و فرناندو این علاقه را از او به ارث برده بود به حدی که فرناندو برخلاف خواسته والدینش، فلوری و خوزه، مبنی بر ادامه تحصیل در رشته پزشکی فوتبالیست شد. فرناندو فوتبالش را در پنج سالگی با تیم پارکو ۸۴ آغاز کرد. او در ابتدا می خواست مانند برادرش دروازه بان شود اما وقتی هفت ساله بود در یک بازی دو دندان جلویاش را از دست داد و مجبور به استفاده از پروتز مصنوعی شد. مادرش از او خواست تا پستش را عوض کند و به این ترتیب او مهاجم شد. در نه سالگی پدرش با بردن او به اتاق مدال ها و افتخارات باشگاه اتلتیکو مادرید او را غافلگیر کرد. او که تا آن زمان تنها عکس هایی از جام ها و مدال های اتلتیکو را دیده بود توانست جام ها را از نزدیک ببیند و آنها را لمس کند.

تورس در یازده سالگی با به ثمر رساندن ۵۵ گل برای تیمش توانست جزء یکی از سه بازیکنی باشد که اجازه حضور در تست تمرینی اتلتیکو مادرید را بدست اورده و سرانجام پس از جلب نظر کادر فنی این تیم توانست قراردادش را در سال ۱۹۹۵ با اتلتیکو امضاء کند.  

دوره زندگی باشگاهی  

۱) باشگاه فوتبال اتلتیکو مادرید

حضور فرناندو در باشگاه فوتبال آتلتیکو مادرید برای خانوادهٔ تورس یک رویا بود. آنها خیلی تلاش کردند تا او یک فوتبالیست شود و هیچ کدامشان تصور هم نمی‌کردند که او به جایگاهی که هم اکنون در آن است برسد. او در خاطراتش می‌گوید: پدرم باید بعد از ظهرها محل کارش را ترک می‌کرد تا من را به محل تمرین برده و بعد با قطار به سر کارش بر می گشت. در بقیه اوقات مادرم من را با قطار یا اتوبوس می رساند. مهم نبود که هوا بارانی بود یا خیلی گرم او به هر حال من را می رساند. او همیشه به من می‌گفت هر وقت خسته شدی لازم نیست ادامه بدهی فکر نکن مجبوری که فوتبال را ادامه بدهی اما من هرگز خسته نشدم.

تورس بازی فوتبال را از باشگاه آتلتیکو مادرید شروع کرد. پیشرفت او از رده جوانان این باشگاه آغاز شد. شروع کار حرفه‌ای او از سال ۲۰۰۱ در تیم اصلی اتلتیکو مادرید بود. فرناندو نخستین حضور حرفه‌ای خود را در لیگ در سن ۱۷ سالگی تجربه کرد. کمک او باعث شد تا اتلتیکو از دسته دوم صعود کند. فرناندو توانست در ۱۹ سالگی بازوبند کاپیتانی اتلتیکو را به بازو بکند. فرناندو در سال ۲۰۰۰ دچار مصدومیت شدیدی شد که مجبور شد در دسامبر ۲۰۰۰ زانویش را به تیغ جراحی بسپارد. جراح او بعد از شکستن استخوان پایش از حالت کشسانی کاسه زانوی او شگفت زده شد و در این باره گفت: این ها منعطف ترین زانوهایی بوده است که تا به حال دیده ام.

او تا پایان عضویت‌اش در این تیم ۷۵ گل در ۱۷۴ بازی در لالیگا به ثمر رساند. 

۲)باشگاه فوتبال لیورپول

فرناندو تورس در سال ۲۰۰۷ به باشگاه لیورپول پیوست. او علی رغم پیشنهادهای مالی بهتر از سوی دیگر باشگاه ها، لیورپول را انتخاب کرد. تورس پس از پیوستن به لیورپول امیدوار بود که بتواند به واسطه شش فصل حضورش در کنار بازیکنان بسیار خوب آن بازی کند و گل های زیادی را به ثمر برساند. او می‌گوید: بین بازیکنی که در دسته دوم اسپانیا بازی می‌کرد با بازیکنی که الان هستم تفاوتهای فیزیکی و فنی زیادی است و مهمترین آنها نوع حرکت من در میدان است. به مرور زمان بدون آنکه حس کنی یاد می گیری که بهتر حرکت کنی. خیلی کمتر از قبل می دوی و بیشتر با توپ کار می کنی سرعتت بالا می‌رود و می‌توانی در دفاع هم به تیم کمک کنی . دانستن این که در کجای زمین قرار بگیری چیزی است که در طول تجربه مسابقات می‌توانی آن را یاد بگیری. 

دوره زندگی ملی

تورس در چهارده سالگی به عنوان بهترین بازیکن رده سنی خودش در اروپا انتخاب شد. او توانست به همراه تیم ملی اسپانیا عنوان قهرمانی را در جام ملتهای اروپا و در رده سنی زیر شانزده سال بدست آورده و عنوان بهترین بازیکن و گلزن آن دوره از مسابقات را از آن خود کند. از آن زمان به بعد او به چهره‌ای شناخته شده در میان مردم تبدیل شد. فرناندو به همراه تیم ملی اسپانیا قهرمان جام ملتهای اروپا در رده سنی زیر ۱۹ سال شد و عنوان آقای گلی مسابقات را بدست آورد.

نخستین بازی او در تیم ملی بزرگسالان اسپانیا، در سال ۲۰۰۳ در برابر تیم ملی پرتگال بود. او همراه با تیم ملی در سه تورنمنت مهم یعنی یورو ۲۰۰۴، جام جانی ۲۰۰۶ و یورو ۲۰۰۸ شرکت داشت. او در یورو ۲۰۰۸، مجموعا دو گل در مقابل تیم‌های ملی سوئید و آلمان (بازی فینال) به ثمر رساند.

به او به خاطر چهره نوجوانانه‌اش، لقب ال‌نینو (El Niño) به معنی «بچه» را داده‌اند.